راه‌هايي براي مديريت ميليون‌ها بازديد در روز

شايد اين سوال براي شما نيز پيش آمده كه وب سايت هاي بزرگي نظير گوگل، ياهو و … چگونه ميليون ها بازديدكننده را در روز مديريت مي كنند؟

در موارد خاص، يك سرور (Server) كوچك مي تواند حجم كثيري از بازديدكنندگان را مديريت كند. فرض كنيد شما وب سايتي داريد كه شامل چند صفحه ي ايستا (static) است.(منظور ما از ايستا در اينجا، يعني صفحاتي كه توسط همه ي بازديد كنندگان به يك شكل ديده مي شود).

در اين حالت اگر شما صفحات وب سايت خود را در سروري قرار دهيد كه از پردازنده ي ۵۰۰ مگاهرتزي از نوع Celeron بهره برده و مجهز به سيستم عامل Windows NT يا لينوكس است، و سپس اين سرور را با يك خط T3 يعني با سرعت ۴۵ ميلون بيت بر ثانيه، به اينترنت متصل كنيد، سرور ياد شده مي تواند صدها هزار بازديدكننده را در روز مديريت نمايد! بسياري از خدمات دهنده هاي اينترنتي (ISP) يك سرور اختصاصي با مشخصاتي مشابه آنچه در بالا گفتم را با قيمتي حدود ۱۰۰۰ دلار در ماه يا كمتر، اجاره مي دهند.

سروري با مشخصات بالا براي شما بسيار مناسب خواهد بود مگر آنكه…

- روزانه ميليون ها بازديد كننده داشته باشيد.

- يكي از سرورهاي شما با مشكل مواجه گردد. (كه در اين صورت تا پيكربندي و آماده شدن سرور جديد، وب سايت شما در دسترس نخواهد بود و يا در اصطلاح Down خواهد بود).

- شاخه هاي وب سايت شما بسيار بزرگ يا پيچيده باشند.

- صفحات وب سايت شما پويا باشند، يعني نياز باشد تا براي هر كاربر تغييراتي در صفحات حاصل گردد.

- براي توليد و نمايش محتواي وب سايت نياز به پردازش اضافي داشته باشيد.

از آنجايي كه اكثر وب سايت هاي بزرگ با تمام موارد بالا دست به گريبان هستند، بنابر اين نياز به سرورهايي قدرتمندتر دارند. در واقع سه استراتژي كلي براي مديريت چنين وب سايت هايي وجود دارد.

- وب سايت مي تواند بر روي يك سرور بسيار قدرتمند از نظر پردازشي، حافظه رم، فضاي ذخيره سازي و … قرار بگيرد.

- براي مديريت بازديدكنندگان فراوان، مي توان وب سايت را بر روي چندين سرور قرار دارد.

- وب سايت مي تواند به صورت تركيبي از هر دو روش قبلي در كنار يكديگر استفاده كند.

اگر شما از سايت هايي بازديد مي كنيد كه هر بار آدرس آنها تغيير مي كند (براي مثال ww1.xyz.com، ww2.xyz.com و …) مي توان انتظار داشت كه وب سايت مورد نظر از استراتژي دوم استفاده مي نمايد.

در واقع سايت بر روي چندين سرور قرار داشته كه بر روي هر كدام، نرم افزاري مشابه وجود دارد و در هر سرور دسترسي به نسخه ي مشابهي از صفحات سايت امكانپدير است. درخواست ها براي نمايش صفحات بر اساس يكي از روش هاي زير به يكي از سرورها ارسال مي شوند:

با استفاده از DNS يا Domain Name Server. در واقع DNS يك سرويس اينترنتي است كه آدرس وب سايت ها را به آي پي آنها تبديل مي نمايد. هر بار كه درخواستي براي مشاهده صفحات سايت به سمت سرور ارسال شود، DNS در بين آي پي هاي سرور، به دنبال يك آي پي كه دسترسي به آن محتمل تر است مي گردد و از آنجا كه هر سرور با يك آي پي به اينترنت متصل است، پس بار پردازشي در خواست ها بين سرورهاي مختلفي كه سايت بر روي آنها قرار دارد تقسيم مي شود. همانطور كه گفتيم در حالت مديريت وب سايت بر روي چند سرور، هر كدام دسترسي يكساني به تمام صفحات دارند. بنابراين هر كدام از سرورها كه درخواست به سمت آن ارسال شود، صفحه اي يكسان را نمايش خواهند داد.

استفاده از سوئيجر هاي متعادل كننده ي بار پردازشي سايت. در اين روش نيز ابتدا تمامي درخواست ها به يك سرور ارسال مي شوند و سپس به يكي از سرورهاي در دسترس، ارسال مي گردد. سوئيچ مي تواند تشخيص دهد كه بار پردازشي هر سرور چقدر است و بر همين اساس مي توان بار پردازشي تمامي سرورهاي موجود را يكسان نمود. در حالتي كه اين روش فرضا با ۳ سرور استفاده شود، حتي اگر يكي از سرورها با مشكل مواجه گردد، تقريبا هيچ تاثيري بر روي وب سايت نخواهد داشت.

همانطور كه گفتيم مزيت استفاده از روش دوم در واقع اين است كه اگر مشكلي براي هر كدام از سرورهاي پيش بيايد، از سرورهاي ديگر براي اجراي درخواست ها استفاده خواهد شد و در نتيجه سايت با قطعي مواجه نخواهد شد. امكان افزايش ظرفيت نيز وجود دارد. البته اين روش خالي از عيب هم نيست زيرا تمامي سرورها براي پردازش درخواست ها، مجبور به ارتباط با يك بانك داده ي مركزي (Central DataBase) هستند